Cleaning - scene 4

Starring Rowan Atkinson as me - Miley Cyrus as Danique and lead male karakter by James Joseph (Jim) Parsons as Sebas

Het in huis nemen van een vreemd, nieuw persoon vraagt altijd wat gewenning. Wat je met twee deed, doe je nu met drie, maar sommigen dingen blijven gedeeld door twee.

Scene 4 - Keuken, trein

Met een derde meer mensen in huis maak je ook een derde meer rommel. Vreemde daarvan is dat het lijkt alsof er ineens een legioen is binnengetrokken in plaats van één persoon extra erbij. Nu gebied de eerlijkheid te zeggen dat we ook nog wel eens een nummer 4 hebben, Jim genaamd. Maar die komt op onregelmatige tijden. Wel is hij creatief met koken. Iets waar we natuurlijk gepast gebruik van maken. Maar ja... dat geeft dan ook weer genoeg rommel om een schoonmaakster te verantwoorden. 
Op één of andere manier zien jongens rommel dan ook niet. Ik zou mijn moeder het eens moeten vragen of ik dat vroeger ook had. Als je alleen met een dochter leeft, dan is het huis misschien niet altijd compleet spic en span, maar het is wel voor 80% opgeruimd. Geen volle aanrechten, rommel in de vaatwasser, spullen in de badkamer op hun plek, handdoeken over het rek. Al die basic zaken.
Met één , soms twee gasten erbij is dat anders. Een aanrecht is een stapelplaats, als het er niet meer bij kan kan het gewoon op het fornuis liggen. Een schone vaatwasser? is handig om de spullen uit te halen, dat hoeft toch niet eerst in de kast? en... voordeel.. het maakt het stapelen op het aanrecht ook verantwoord: er is immers geen plek voor vuile vaat in een schoen vaatwasser.. Logisch!
Dat is dus af en toe even wennen, even anders. Maar goed, op zondagochtend hebben we dus tegenwoordig de clean sweep ingebouwd in ons systeem. Op tijd uit bed en het hele huis door met zwabber, doek, glorix en ontvetter. Stofzuiger op volle toeren en in minder dan 4 uur is het huis weer uitermate toonbaar. En klaar voor onze doordeweekse gasten...
Een ding wat we niet hoeven te doen: de was. Als goede student neemt onze inwonend stagiare zijn was braaf mee naar huis. Grote zak vol op zijn rug op vrijdagochtend, schone tas met strak gestreken hemden en fris ruikend ondergoed op maandag weer mee terug. Ook goed om te leren dat vuile was bijna een keer zoveel ruimte inneemt als schoen was. 
Probleem is alleen.. die was. Want als een "I travel light adept" naar goed voorbeeld van zijn vader schijnt de was nog wel eens bij de NS achter te blijven. En die levert het niet schoon terug. Benieuwd wanneer zijn kast leeg is.